Incipit  |
Hs. |
Strophen |
Editionen  |
Ach, mir was lange | C | 1–7 | SMS 30 1 I |
Als sich min sinne | C | 36 37 38 | SMS 30 10 I |
Der sitte ist in Oͤsterriche | C | 44–50 | SMS 30 11 I |
Swer nimt schoner frowen durch ir wunne war | C | 51–55 | SMS 30 12 I |
Ich was vor ir | C | 56 57 58 | SMS 30 13 I |
Ich wil ein warnen singen | C | 59 60 61 | SMS 30 14 I |
Ich was, da ich sach | C | 62 63 64 | SMS 30 15 I |
Min herze tuͦt mich sorgen rich | C | 65–71 | SMS 30 16 I |
Herbest wil biraten | C | 75–79 | SMS 30 18 I |
Nu ist sumer so wol gegest, das er ere hat | C | 80–87 | SMS 30 19 I |
Nu ist sumer so wol gegest, das er ere hat | C | 80 81 82 | SMS 30 19 I |
Ich diene ir, sit das wir beidu̍ waren kint | C | 8–20 | SMS 30 2 I |
Herbst wil aber sin lob nu̍wen | C | 83–87 | SMS 30 20 I |
Die den winter haten leit | C | 88 89 90 | SMS 30 21 I |
Du̍ voglin waren in mangen sorgen | C | 94–98 | SMS 30 23 I |
Wes sol man beginnen | C | 105 106 107 | SMS 30 26 I |
Wunne wil unwunne schoͤne verdringen | C | 108 109 110 | SMS 30 27 I |
Winter hat vorbotten usgisêndet | C | 111 112 113 | SMS 30 28 I |
Wan mag froͤlich schowen | C | 114 115 116 | SMS 30 29 I |
Nu wil der sumer hinnen | C | 117 118 119 | SMS 30 30 I |
Manig belangen ist ergangin nach der zit | C | 120–124 | SMS 30 31 I |
Ich were gerne fro, nu mag’s nit, leider, sin | C | 125 126 127 | SMS 30 32 I |
Nu merkent mich, swer noch toͮgen lige | C | 128 129 130 | SMS 30 33 I |
Nach liebe gat leit! ich muͦs ein wib erschreken | C | 131 132 133 | SMS 30 34 I |
Wol der suͤssen wandelunge | C | 134–138 | SMS 30 35 I |
Es ist doch rechte klagelich | C | 139 140 141 | SMS 30 36 I |
Nu stet so wol gebluͤmet | C | 142 143 144 | SMS 30 37 I |
Was meinent nu du̍ vogellin | C | 148–152 | SMS 30 39 I |
Manig hoher muͦt, der tuͦt sich aber under | C | 153 154 155 | SMS 30 40 I |
Nu haben wir gewechselt wol | C | 156 157 158 | SMS 30 41 I |
Herbest wol ergezzen kan | C | 165–169 | SMS 30 44 I |
In dem gruͤnen kle sach ich min frowen gan | C | 176 177 178 | SMS 30 47 I |
Si ist so lieblich wol gestellet | C | 184–188 | SMS 30 49 I |
Der ich leider dise nacht gehuͤtet han | C | 189 190 191 | SMS 30 50 I |
Sich froͤit uf die edlen nacht | C | 192 193 194 | SMS 30 51 I |
Swem sin muͦt stet uf minne gar | C | 195 | SMS 30 52 I |
Nieman vol loben frowen kan | C | 196 | SMS 30 53 I |
Ich klage noch min alten smerzen | C | 197 | SMS 30 54 I |
Er muͦs sin ein wol beraten elich man | C | 39–43 | SMS 30 7 I |
Wa vunde man sament so manig liet | C | 21 22 23 | SMS 30 8 I |
Minne ist so wunderlich | C | 33 34 35 | SMS 30 9 I |